maandag 20 augustus 2018

Hoezo 'Komt goed'?

Vooropgesteld: alle reacties op mijn bericht van vorige week waren hartverwarmend. Ik had de vijfde bloedproef ondergaan na de prostaatoperatie, een gebruikelijke test of kanker opnieuw de kop zou opsteken. En dan leef je een paar dagen in een soort spanning. Dat er spanning was merkte ik omdat ik vandaag na de uitslag veel chocola nodig had. 

Komt goed

Eén reactie was blijven haken in mijn gedachten: Komt goed. Bedoeld als Sterkte, Maak je geen zorgen. En daar ben ik helemaal voor. Ik heb ook begrepen dat uit onderzoek blijkt dat mensen met gezondheidsklachten behoefte hebben aan optimisme.

Prognose bij kanker

Tegelijk klinkt het als een belofte die je niet eens kunt waarmaken als je de prognose kent of veel ervaring hebt met de behandeling van prostaatkanker. Dat praktisch niemand zo'n uitspraak kan doen leidde mij af van het proces dat ik moest doormaken in de dagen tot de uitslag. Mijn uitgangspunt was altijd: puur bij de feiten blijven. Zo lang ik de uitslag niet ken, heb ik er ook geen enkele gedachte over. Daarna ga je de feiten onder ogen zien en de eventuele keuzes in kaart brengen.

Zuiver blijven

Wat ik dan vooral nodig heb is steun bij mijn behoefte om zuiver te blijven. Zodat ik in mijn kwetsbare positie zicht heb op alle relevante feiten die op dat moment bekend zijn. Dat helpt mij om volledig open te staan voor nieuwe informatie en die als realiteit te accepteren. Zoals in dit gezegde.

Wat dan wel?

Wat ik dan zoek is eerder een vorm van vragenstellen dan het wekken van verwachtingen. Bijvoorbeeld: wat heb je nodig?, kan ik wat doen? of wat is nu voor jou nu het belangrijkste?

Er zullen weer loze beloftes komen

Ik ga trouwens niemand vragen om hier voortaan rekening mee te houden. Alleen al omdat het zo goed bedoeld was. Bovendien is het een onhaalbaar communicatiedoel. Het is niet te voorkomen dat er een volgende keer ook weer goedbedoeld uitlatingen worden gedaan die voor mij voelen als loze belofte.

Uitslag

Oja en de uitslag. De zogenaamde PSA was voor de vijfde keer lager dan 0,04, dat wil zeggen: onmeetbaar laag. Beter kan niet.

Ik blijf onder controle. Het onderstaande beeld zal zich rond de jaarwisseling opnieuw voordoen.