Ook een man kan #MeToo zeggen
Minister Bussemaker vroeg mannen mee te doen aan de discussie MeToo. Onderstaand manifest is een poging daartoe, geschreven als uiting van respect voor vrouwen en erkenning van hun behoefte aan veiligheid.
Gehoord en beantwoord
Na plaatsing op Facebook en Twitter wil ik graag de discussie bundelen zodat alle ideeën en emoties gehoord en beantwoord kunnen worden, ook voor wie niet op Twitter of FB zit. Daarom een blog.
Opkomen voor een vrou
Belangrijkste vraag voor mij is hoe we punt 5 realiseren. Hoe maak je als man kenbaar dat je (onvoorwaardelijk) voor een vrouw opkomt als dat nodig is? Ik hoop natuurlijk dat dit blog veel reacties krijgt, vooral over dat laatste punt.
De inhoud van het manifeest
Klik op het plaatje om het geheel te zien.
White Ribbon
Na publicatie van de bovenstaande tekst op 23 oktober 2017, hoorde ik van de
campagne White Ribbon met een oproep aan mannen om deel te willen zijn van de oplossing. Er is zelfs een
blogmarathon waar mannen zich uitspreken "tegen geweld tegen vrouwen". Die woorden riepen bij mij even weerstand op. Natuurlijk ben ik er niet tegen, wel geef ik de voorkeur aan een positieve formulering: voor respect en veiligheid voor vrouwen.
Geweld en seksualiteit
Als pacifist heb ik geen enkele moeite om de grenzen van fysiek geweld te bepalen, veel moeilijker vind ik dat rond seksualiteit. Daarover kwam ik met een paar nieuwe reflecties die ik op 8 februari als volgt heb verwoord.
Goede manier
Mijn blog werd
geplaatst in de blogmarathon met als onderschrift
De steunbetuiging die in het kader van de White Ribbon Campagne is opgesteld –
“Ik zal nooit geweld tegen vrouwen plegen, het nooit goedpraten en er
nooit over zwijgen.” – is een andere manier om je uit te spreken tegen
geweld tegen vrouwen.
Het woord
andere in de laatste zin kan ook worden vervangen door:
goede.
Grenzen overschrijden
Alleen blijf ik piekeren over de belofte dat ik door het onderschrijven van White Ribbon verklaar dat ik nooit geweld tegen vrouwen zal gebruiken. Het voornemen onderschrijf ik intens en de gedachte dat ik er niet in zou slagen voelt afschuwelijk. Alleen kan ik niet beloven dat ik nooit de grenzen van een vrouw zal overschrijden omdat ik een drift heb tot lustbeleving en moet uitzoeken wat haar grenzen zijn.
Elkaar bevragen
Hier speelt een ingewikkelde mix van lust en kwetsbaarheid, met verschil in fysieke kracht en verbale vermogens tot assertiviteit. Het is ongewenst als de drang tot lustbeleving van de een bepalend is voor wat er gebeurt omdat de assertiviteit van de ander wordt afgeremd. Dit vraagt om diepgaande reflectie. Is er iets gebeurd waar je met spijt op terugkijkt, dan kan het zijn dat je over de grenzen van de ander bent gegaan of geprobeerd hebt te voldoen aan diens normen of verwachtingen. Om dat te voorkomen zou het handig elkaar wederzijds te vragen:
- hoe zou het voor jou zijn als ik eerst een aantal keer nee zeg voordat ik instem met seks?
- hoe zorgen we dat het gaat om gedeeld plezier, in plaats van eigen lust?
- hoe zorgen we dat we elkaars grenzen kennen en respecteren?
Kwetsbaar en louterend
Laten we niet vervallen tot het stereotype dat lustbeleving vooral bij mannen voorkomt en kwetsbaarheid bij vrouwen. Dit betekent bijvoorbeeld dat mannen zich afvragen hoe belangrijk het voor ze is dat hun partner genot beleeft aan seksueel contact. Als mannen die deze vraag tot nu toe ontweken zich realiseren dat dit niet langer kan, is dat voor hen een heel kwetsbare gedachte. En tegelijk zeer louterend.
Verkorte link
Een verkorte link naar dit blog is:
http://bit.ly/MeToo-manifest. Dit stuk is ook verschenen op het
blog van Emancipator..
