Hoezo 'Komt goed'?

Vooropgesteld: alle reacties op mijn bericht van vorige week waren hartverwarmend. Ik had de vijfde bloedproef ondergaan na de prostaatoperatie, een gebruikelijke test of kanker opnieuw de kop zou opsteken. En dan leef je een paar dagen in een soort spanning. Dat er spanning was merkte ik omdat ik vandaag na de uitslag veel chocola nodig had. 

Komt goed

Eén reactie was blijven haken in mijn gedachten: Komt goed. Bedoeld als Sterkte, Maak je geen zorgen. En daar ben ik helemaal voor. Ik heb ook begrepen dat uit onderzoek blijkt dat mensen met gezondheidsklachten behoefte hebben aan optimisme.

Prognose bij kanker

Tegelijk klinkt het als een belofte die je niet eens kunt waarmaken als je de prognose kent of veel ervaring hebt met de behandeling van prostaatkanker. Dat praktisch niemand zo'n uitspraak kan doen leidde mij af van het proces dat ik moest doormaken in de dagen tot de uitslag. Mijn uitgangspunt was altijd: puur bij de feiten blijven. Zo lang ik de uitslag niet ken, heb ik er ook geen enkele gedachte over. Daarna ga je de feiten onder ogen zien en de eventuele keuzes in kaart brengen.

Zuiver blijven

Wat ik dan vooral nodig heb is steun bij mijn behoefte om zuiver te blijven. Zodat ik in mijn kwetsbare positie zicht heb op alle relevante feiten die op dat moment bekend zijn. Dat helpt mij om volledig open te staan voor nieuwe informatie en die als realiteit te accepteren. Zoals in dit gezegde.

Wat dan wel?

Wat ik dan zoek is eerder een vorm van vragenstellen dan het wekken van verwachtingen. Bijvoorbeeld: wat heb je nodig?, kan ik wat doen? of wat is nu voor jou nu het belangrijkste?

Er zullen weer loze beloftes komen

Ik ga trouwens niemand vragen om hier voortaan rekening mee te houden. Alleen al omdat het zo goed bedoeld was. Bovendien is het een onhaalbaar communicatiedoel. Het is niet te voorkomen dat er een volgende keer ook weer goedbedoeld uitlatingen worden gedaan die voor mij voelen als loze belofte.

Uitslag

Oja en de uitslag. De zogenaamde PSA was voor de vijfde keer lager dan 0,04, dat wil zeggen: onmeetbaar laag. Beter kan niet.

Ik blijf onder controle. Het onderstaande beeld zal zich rond de jaarwisseling opnieuw voordoen. 

Sublime Bos maakt me super blij

"Veel mensen willen graag iets goeds doen voor de wereld, dit maakt het makkelijk om ook echt in actie te komen." Dat zegt ondernemer en filosoof Erik Hallers (onder meer eigenaar van radiostation Sublime FM), in Staatsbosbeheer Magazine over zijn project Sublime Bos. Particulieren en bedrijven kunnen daarin een boom adopteren. Ik was heel benieuwd en ben gaan kijken.

Crowdfunding

Het onderhoud van het bos wordt gefinancierd door Buitenfonds, een stichting die gelieerd is met Staatsbosbeheer. De crowdfunding hiervoor vond plaats met steun van radiozender Sublime FM. Tot het onderhoud behoort blijkbaar niet de aanpak van Japanse Duizendknoop. Gelukkig staat die maar op een klein gebied en zorgt de natuur daar zelf voor.

Ook subliem: zelfs de Japanse Duizendknoop op de achtergrond heeft last van de droogte.

Groeiende behoefte aan stilte

In het artikel zegt Hallers dat hij groot ontzag heeft voor wat de natuur in miljoenen jaren tot stand heeft gebracht en dat we als mensheid veel van de natuur kunnen leren over herstelvermogen en continuïteit. Daarnaast voorziet de natuur voor hem in een groeiende behoefte aan stilte. Dat hij als ondernemer met deze materie bezig is verklaart hij uit een zoektocht naar evenwicht tussen de harde en de achte kanten van zichzelf. Hij noemt dat 'de kwantitatieve en de kwalitatieve kant'.

Kan een bos niet-subliem zijn?

Dat vind ik enorm interessant, tegelijk roept de naam Sublime Bos weerstand bij me op. Die lijkt bedacht door marketeers zonder enige kennis van ecologie of interesse voor een bos. De term klinkt enerzijds commercieel en pretentieus, alsof het profileren van de sponsor de hoogste prioriteit is. Bovendien klinkt het ook heel vaag: zijn de bomen, torretjes, wormen en vlinders hier subliemer dan elders? Kan een bos niet-subliem zijn?

Deze zwavelzwam doet het ...

... in elk geval heel goed (4 dagen later).

Bescheiden en dienstbaar

Het bos begint bij een groot bord tegenover eetcafé Buiten in de Kuil, nabij kasteel Drakensteyn in Lage Vuursche. Waar het eindigt heb ik niet kunnen ontdekken, ook voorbijgangers weten dat niet. Wat blijft is dat ik de intenties heel boeiend vind. Ondanks de pretentieuze naam van het bos wordt hier heel bescheiden en dienstbaar gewerkt aan de toekomst van onze leefomgeving. Daar word ik blij van, het is dus een Blijmaak Bos. Als we de sponsor nog iets ter wille zijn: een SUper BLIJMaak Bos. 

Passie en urgentie

Dus zo vaag als de naam, zo concreet is de functie van het bos voor wie meedoet, Het is inderdaad een laagdrempelige manier om iets te doen voor de continuïteit van onze leefomgeving. In verbondenheid met anderen die dezelfde combinatie voelen van urgentie en passie.