donderdag 17 september 2020

Rode kreten in het groen

De vakantie zit er bijna op. Dit jaar verbleef ik weer in het Koos Vorrinkhuis, een huis van Nivon. Vroeger werd hier met verve de internationale gezongen, tegenwoordig is er meer diversiteit in sfeer en publiek. Wat blijft (en waarom ik lid ben van deze organisatie) is de aandacht voor zowel natuur als cultuur, naast de oude boodschap van solidariteit.

Koos Vorrink
Naamgever Koos Vorrink was de eerste voorzitter van de PvdA.

Vrij en verantwoordelijk

In de Nivonhuizen (natuurvriendenhuizen) heb je een kamer met een wastafel en een stoel. Douche, toilet, keuken en eetzaal worden gedeeld. Je bent in de natuur en proeft een sfeer van vrijheid en verantwoordelijkheid. Je bent helemaal vrij om te bepalen wanneer je opstaat, eet en kookt, maar je ruimt wel zelf je rotzooi op. 
 

Lunch voor libel

Dit jaar zag ik op het terrein van het huis graafsporen, waarschijnlijk van een das. Je komt er ook paddestoelen tegen als de gekraagde aardster (links) en de koraalzwam. Of er komt een libel op de lunch. 
Er staan twee bomen op het terrein die de tango dansen.
Bron foto rechts: Habanera op Pixabay.
 
Op diverse fietstochten zag ik andere paddestoelen, zoals deze zes.

Van links tot rechts

Nivon is een omgeving waar je gelijkgestemden ontmoet vanuit alle hoeken en gaten in de samenleving. Van links tot rechts en van daklozen tot politici. Een van de huiswachten bij mijn aankomst stelde zich voor als Louis. Toevallig kwam ik te weten dat hij acht jaar wethouder van Amsterdam is geweest. Op deze foto uit 1981 is Louis Genet nog raadslid, rechts naast hem collega Jo Horn en links burgemeester Polak.

Prinses te paard

Anders dan de eenvoud van het huis is de welstand van de omgeving. Behalve door pannenkoekenhuizen worden de talrijke toeristen aangetrokken door de overmaat van groen in de omgeving. Die blijft dus behouden om economische redenen. Bovendien zal ieder plan voor bebouwing door de bewoners met inzet van dure advocaten worden getorpedeerd. En nog belangrijker is dat plannenmakers de toorn van een voormalige koningin niet zullen trotseren: zij woont in kasteel Drakensteyn en wil ongestoord paardrijden.

Rommelende planken

Elitaire trekken vertoont ook de rest van de Gooise matras en omstreken. Je ziet er de jetset flaneren om te zien door wie ze worden gezien. Op een houten brug in Breukelen hoorde ik als fietser niets achter me, behalve wat rommelende planken. Ik keek even om en zag een Rolls Royce die afsloeg naar een van de herenhuizen langs de Vecht en ook met hogere snelheid volkomen geruisloos bleef.

Goed toeven

Zulke verrassingen zal ik moeten missen als ik morgen weer terugga naar Rotterdam. Gelukkig heb ik nog wat foto's die me vertellen dat je hier in een welkomzone bent, zoals deze uitsnede van een plaatsnaambord uit de omgeving. En dat het altijd goed toeven is tussen de rode kameraden, zeker als ze in hun zwaarmoedige plannen voor volksverheffing en wereldverbetering wat ruimte maken voor humor. Daar heb ik twee voorbeelden van verzonnen. 
Klik op de foto voor een grotere versie.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten