maandag 22 september 2008

Versieren van vrouwen - feest voor feministes

“Als vrouwen altijd hadden gewacht op het initiatief van een man, dan waren we nu ongeveer uitgestorven.” Deze uitspraak van filmster Brigitte Bardot komt in me op tijdens de Real Man Conference, vandaag in de RAI. Volgens de organisatoren de eerste keer ter wereld dat een congreszaal is afgehuurd voor het onderwerp: hoe versier je een vrouw?

Allerlei emoties
Versieren is een veelbesproken en tegelijk heel beladen onderwerp. Omdat mannen diverse keren per minuut aan seks denken (net als vrouwen, schijnt het), maar ook omdat er behalve het genot van seks nogal wat andere emoties omheen zwermen. Angst voor de pijn en de woede die gepaard gaan met afwijzing. De vraag of je zelf met de ander verder wilt. Verlangen naar plezier, de behoefte om de ander ter wille te zijn en toch je eigenheid te bewaren.

Dromerige ogen
Je zou verwachten dat er machotypes rondlopen: dure kleren, koude lach, harde ogen en zelfgenoegzame prietpraat. Maar daar is niets van te zien, zelfs bij de sprekers. Die betitelen zich als pick-up artists, blijkbaar omdat ze het oppikken van vrouwen als een kunst ervaren. Uit de verhalen blijkt dat er heel wat vrouwen zijn die het een eer vinden om hierbij als kunstobject te fungeren. Ook de deelnemers lijken artistiek ingesteld, ik heb onder mannen nog nooit zo’n hoog percentage dromerige ogen gezien. Misschien ook wel heel logisch: om voor een groot gezelschap te erkennen dat je qua versierkunst nog wat stappen vooruit wilt zetten, moet je kwetsbaar kunnen zijn.

Loser en manipulator
Er zijn ook vrouwen in het publiek, de meeste fris en jong, in gezelschap van een partner. Sommige kun je horen lachen bij het uitleggen van de trucs die in hun richting zullen worden uitgehaald. Er is ook een vrouw die een spreker in het nauw drijft: ze roept dat Tijn van Ewijk een manipulator is, een loser. Ze werpt zichzelf op als deskundige voor de mannen die willen leren een vrouw te versieren.

Te grazen genomen
Het raakt me dat juist deze spreker te grazen wordt genomen. Waar anderen vooral tips en trucs noemen, vertelt Van Ewijk met veel voorbeelden dat je een vrouw niet kunt versieren zonder authentiek respect. Eigenlijk heb ik dat al heel vaak meegemaakt: juist de mannen die in woord en daad uiting geven aan respect voor vrouwen, worden door hen het zwaarst onder vuur genomen.

Confronterende boodschap
De boodschap die Van Ewijk brengt is blijkbaar niet helemaal welkom. Eigenlijk wel logisch: het is voor een vrouw niet moeilijk om vat te krijgen op de trucs van mannen, maar als een man respect voor haar heeft, komt de vraag op of zij dat ook voor hem heeft. Dat kan een confronterende vraag zijn, zeker voor vrouwen die ervan uitgaan dat ze complimenten kunnen eisen in ruil waarvoor ze gewend zijn een stroom aan verwijten te spuien.

Boze bitch
“Als je een vrouw op een natuurlijke manier benadert, heeft ze geen behoefte zich als bitch te gedragen”, zegt Van Ewijk. Maar dat is toch niet waar, gelet op deze confrontatie. Misschien bedoelt hij: “Als een vrouw zich dan nog als bitch gedraagt, kun je haar vrolijk gedag zeggen.” In elk geval ontzenuwt hij vrolijk een aantal mythes, althans hij zegt met cijfers te kunnen aantonen dat vrouwen niet slechter betaald worden dan mannen, dat ze niet meer in het huis doen en dat ze niet vaker dan mannen slachtoffer zijn van huiselijk geweld. De zware kritiek die vanuit het feminisme op mannen wordt geleverd, verdient nader onderzoek.

Bange ballen
Het probleem van mannen is volgens Van Ewijk dat ze geen ballen meer hebben. Die raakten ze kwijt toen ze verliefd werden op hun moeder en vervolgens op de kleuterjuf. “We leerden aardig, lief en braaf te zijn. Als je vraagt aan je moeder of je je ballen terug mag, zal ze zeggen ‘natuurlijk jongen, als je maar gezond eet, eerst netjes je handen wast en vooral je kamer opruimt’. Daar komen we niet verder mee, we moeten risico nemen, zoals mannen door de eeuwen heen altijd gedaan hebben. Doe iets waar je bang van bent, nadat je de risico’s hebt ingeschat. Primitieve volken hebben dat goed begrepen, daar worden mannen ritueel geïnitieerd nadat ze moed getoond hebben, zodat ze als volwassene een positie krijgen binnen (en voor) de stam.”

Ruimte voor risico
En daarmee komt de uitspraak van Bardot in een nieuw licht te staan. De mensheid zou ook uitsterven als mannen geen moed betonen. De risico’s daarvan worden groter, nu het feminisme voortschrijdt en een soort permanente initiatierite heeft geschapen die nooit wordt voltooid. Maar mannen kunnen zich daartegen wapenen omdat ze gewend zijn met risico’s om te gaan. Ruimte voor initiatief aan beide kanten bevestigt de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Een conclusie die zelfs feministes moet aanspreken. Zo heeft de Real Man Conference meer opgeleverd dan ik had gedacht.

Versiering
In 2009 is Dolle Mina al weer veertig jaar geleden, blijkbaar zijn we vooruit gegaan. Dat zijn twee redenen voor een feestje. Wie neemt het initiatief voor de versiering?


Zie verder

Naschrift 
Voor wie denkt dat ik een versierexpert ben: dat is niet het geval. Ik vind het een interessant onderwerp, maar ik ben er niet goed in.

5 opmerkingen:

  1. Beste Rob, een verrassende titel die jij daarna op een leuke wijze toelicht: de ontwikkeling tot een real man als pluspunt voor het feminisme ! Hoe kom je er op :).
    Bizi producties, betrokken bij Real Man Conference 20&21 september, RAI, Amsterdam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuk artikel, real man conference heb ik zelf ook bijgewoond en het is zeker een aanrader!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zeker een leuk artikel!De manier zo als jij dat brengt is fantastisch.Op naar je youtube voor je Real Man Conference.
    grtjs willem

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het gekke is, is dat het allemaal nog werkt ook.

    Ongelofelijk dat er allemaal technieken voor nodig zijn! Maar het werkt wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Via netsamen op deze post terecht gekomen. Leuk inzicht.

    BeantwoordenVerwijderen